این فیلم متروی تهران حرفهای مهمی دارد؛ جامعه ایرانی از طیفهای مختلف، با بی‌عفتی وهرزگی مخالف است و رها بودن پوشش، نیز حد ومرزی نخواهد داشت!

منفعل باشیم بدعتهای بزرگی رخ میدهد که ده‌ها سال همه درآن شریکیم؛ ‏درعین حال فعال بودن بمعنای برخوردهای تند و ایجاد دوگانگی درجامعه نیست‌!

مهمترین اشتباه محاسباتی در مسوولین اینست که با دیدن برخی مظاهر بی‌حیایی در پاساژهای بالای شهر تهران(که متاسفانه محل زندگی بسیاری از مسولین است) گمان کنند که کل تهران و بدتر از آن همه‌ی ایران اینگونه‌اند و لذا کار از کار گذشته و باید رهایش کرد!

‏پژوهشهای علمی دقیق هم نیازست قطعا، اما حرفم اینست که جامعه ۸۵ میلیونی ایران را که با سلایق مختلف، اما عفیف‌اند را با چندهزار نفر که در مال‌های لوکس تهران و اصفهان و شیراز و مشهد و.. مانور بی‌عفتی میدهند قضاوت نکنید!

البته طبعا امر معروف ونهی‌‌ منکر شرایط و مراتبی دارد که باید رعایت شود و باید دلسوزانه وخیرخواهانه باشد و در روش‌، تحقیر و کینه نیفزاید؛ ما نباید خود را منزه از گناه و برتر از گناهکار بدانیم؛ چه بسا او درسایر زمینه ها برتر از ما باشد!
.