شیوه‌های ایمن به اشتراک گذاری داده‌ها: چگونه از نشت داده‌ها جلوگیری کنیم

اینترنت بستر مناسبی برای به اشتراک گذاری داده‌ها ارائه می‌دهد، اما خطر نشت داده‌ها را نیز به همراه دارد. نشت داده زمانی رخ می‌دهد که اطلاعات حساس به طور تصادفی در معرض دید قرار می‌گیرند، که با نقض داده‌ها متفاوت است، که معمولاً از یک حمله سایبری عمدی ناشی می‌شود.

برای جلوگیری از نشت داده‌ها، شرکت‌ها می‌توانند شیوه‌های ایمن را برای محافظت از اطلاعات خود پیاده کنند. برای کشف اقدامات موثری که سازمان شما می‌تواند برای اطمینان از امنیت داده‌ها انجام دهد، بیشتر کاوش کنید.

چرا جلوگیری از نشت داده مهم است؟

نشت داده‌ها کانون توجه مجرمان سایبری است. بسیاری از آن‌ها حساب‌ها را زیر نظر می‌گیرند و منتظر نشت اطلاعات هستند. قرار گرفتن در معرض تصادفی می‌تواند دسترسی به اطلاعات مالی، اسرار تجاری، اطلاعات شناسایی شخصی و سوابق خصوصی را فراهم کند.

وقتی یک طرف مخرب به اطلاعات حساس دسترسی پیدا می‌کند، نمی‌توان گفت که با آن چه کاری انجام خواهد داد. آنها ممکن است از انجمن‌های وب تاریک بازدید کنند و اطلاعات را برای فروش بگذارند یا آزادانه منتشر کنند. یا ممکن است داده‌های دزدیده شده را در وب سایت‌های تاریک یا وبلاگ‌های باج افزار منتشر کنند تا اطلاعات را عمومی کنند.

علل شایع نشت داده چیست؟

نشت داده‌ها ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. درک علل رایج نشت داده‌ها می‌تواند به رفع مشکل کمک کند. در اینجا مواردی وجود دارد که باید از آنها آگاه بود:

• تنظیمات نرم افزاری پیکربندی نادرست: تنظیمات امنیتی که یا اجرا نمی‌شوند یا با خطا به کار می‌روند، می‌توانند باعث ایجاد شکاف‌های امنیتی شوند که داده‌ها را بدون محافظت می‌گذارد.
• آسیب‌پذیری‌های نرم‌افزار: امنیت وصله‌نشده باعث می‌شود داده‌های حساس به راحتی از میان شکاف‌ها عبور کنند.
• رمزهای عبور ضعیف: رمزهای عبور ضعیف اطلاعات خصوصی را در برابر حملات جرایم سایبری آسیب‌پذیر می‌کند. احراز هویت چند عاملی می‌تواند سیستم‌ها را محافظت کند.
• تهدیدات داخلی: امتیازات بیش از حد، خطر تهدیدات داخلی را افزایش می‌دهد. فکر کردن به آن ترسناک است، اما حتی یک کارمند قابل اعتماد می‌تواند داده‌ها را از سیستم یک شرکت بدزدد.
• مهندسی اجتماعی: مهندسی اجتماعی استفاده از فریب یا دستکاری برای وادار کردن افراد به افشای اطلاعات محرمانه است.
• دزدی فیزیکی: افزایش تمرکز بر امنیت سایبری، حسابرسی برای گم شدن یا سرقت دستگاه‌ها را دشوار می‌کند. شرکت‌ها باید سخت‌افزار را محافظت کنند.
• Spear-phishing :‌Spear-phishing زمانی رخ می‌دهد که یک مجرم سایبری ایمیلی را برای درخواست اطلاعات مالی یا حساس ارسال کند. این ایمیل‌ها اغلب مشروع و بی‌گناه به نظر می‌رسند، اما در صورت انتقال اطلاعات حساس می‌توانند پیامدهای جدی داشته باشند.
• بات نت‌ها: بات نت‌ها شبکه‌ای از رایانه‌های خصوصی هستند که به نرم افزارهای مخرب آلوده شده‌اند. آنها می‌توانند رایانه شما را کنترل کنند و به داده‌های مهم دسترسی داشته باشند.
• دستگاه‌های تلفن همراه شخصی: دستگاه‌های تلفن همراه کارمندان ممکن است داده‌های حساسی را ذخیره کنند که کاربران مخرب به راحتی به آنها دسترسی داشته باشند.
• محیط های کاری از راه دور: محیط های کاری از راه دور به این معنی است که داده‌های بیشتری از طریق اینترنت ارسال می‌شود و خطر افتادن آنها به دست افراد نادرست را افزایش می‌دهد.

بهترین روش‌ها برای جلوگیری از نشت داده‌ها

ریسک شخص ثالث را ارزیابی کنید

شرکت‌ها وقتی اطلاعات حساس را به فروشنده‌های شخص ثالث می‌فرستند، خطر نشت داده‌ها را تهدید می‌کنند. سازمان‌ها می‌توانند با اطمینان از اینکه فروشندگانشان با استانداردهای نظارتی مانند HIPAA، GDPR و PCI-DSS مطابقت دارند، امنیت را افزایش دهند. هنگام همکاری با فروشندگان جدید می‌توان از پرسشنامه‌های ریسک برای ارزیابی تهدیدات احتمالی استفاده کرد.

سازمان‌های در حال توسعه ممکن است حفظ مقررات مدیریت ریسک برای شرکت‌های شخص ثالث که ممکن است جهش‌های رشد را نیز تجربه کنند، دشوار باشد. مقیاس مدیریت ریسک فروشنده به عنوان یک سرویس مدیریت شده می‌تواند فرآیند را ساده کند. شرکت‌ها می‌توانند با استفاده از اتوماسیون و محافظت از کسب‌و کار خود در صورت نشت اطلاعات به این هدف دست یابند.

محدود کردن دسترسی به داده‌های حساس

سازمان‌ها باید داده‌های حساس را شناسایی و با سیاست‌های امنیتی سخت‌گیرانه طبقه‌بندی کنند. آنها باید امتیازات را محدود کنند تا اطمینان حاصل شود که داده‌ها فقط توسط کسانی که به آن نیاز دارند دسترسی دارند.

سیستم‌ها باید برای ارزیابی مجوزها و اطمینان از عدم اعطای دسترسی به اشخاص غیرمجاز پیاده سازی شوند. سپس داده‌ها باید به سطوح مختلف حساسیت طبقه‌بندی شوند. فقط کارکنان مورد اعتماد باید به داده‌های بسیار حساس دسترسی داشته باشند.

این فناوری همچنین ممکن است رفتار مخرب در سیستم را شناسایی کند.

کنترل دسترسی به شبکه را اعمال کنید

شرکت‌ها باید دسترسی به شبکه را برای محافظت از داده‌ها از کاربران غیرمجاز نظارت کنند. آنها باید ارتباطات وارد شده به شبکه را بررسی کنند تا مطمئن شوند که از منابع قابل اعتماد می‌آیند. آنها باید را‌حل‌های پیشگیری از نشت داده‌ها را ادغام کنند تا اطمینان حاصل کنند که هنگام وقوع نشت اطلاعات به خطر نمی‌افتد.

یک راه‌حل کنترل دسترسی به شبکه (NAC) ممکن است به سازمان‌ها کمک کند تا داده‌ها را ایمن نگه دارند. دسترسی به دستگاه‌های ناسازگار را رد می‌کند، آنها را در یک منطقه قرنطینه قرار می‌دهد، یا امتیازات آنها را برای جلوگیری از عفونت محدود می‌کند.

رمزگذاری داده‌ها

رمزگذاری داده‌ها یک ابزار ارزشمند ضد نشت داده است. این داده‌ها را رمزگذاری می‌کند تا فقط توسط افرادی که دارای امتیاز دسترسی هستند قابل خواندن باشد. مجرمان سایبری قادر به رمزگشایی داده‌های حساس نخواهند بود.

رمزگذاری قابل حمل توصیه می‌شود زیرا تضمین می‌کند که اگر داده‌ها از محدوده شبکه شما خارج شوند به طور خودکار رمزگذاری می‌شوند.

با این حال، مجرمان سایبری پیشرفته ممکن است بتوانند رمزگذاری داده‌ها را ترجمه کنند. بنابراین، باید با سایر استراتژی‌های ضد نشت ترکیب شود تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات محافظت می‌شوند.

نقاط پایانی امن

نقاط پایانی دستگاه‌های فیزیکی هستند که به یک شبکه متصل می‌شوند. به عنوان مثال می‌توان به دستگاه‌های تلفن همراه، رایانه‌های رومیزی، سرورها، دستگاه‌های تعبیه شده، دستگاه‌های اینترنت اشیا و ماشین‌های مجازی اشاره کرد. افزایش پذیرش محیط های کاری از راه دور، ایمن سازی این نقاط پایانی را سخت‌تر کرده است.

سازمان‌ها می‌توانند از نقاط پایانی با امنیت نقطه پایانی گسترده محافظت کنند. کارمندانی که آیفون‌های شرکتی دارند باید از توصیه‌های امنیتی استفاده کنند که وقتی اطلاعاتشان به دلیل نشت اطلاعات به خطر افتاده است، به آنها اطلاع می‌دهد.

فایروال‌ها نیز از نقاط پایانی محافظت می‌کنند، اما بسیاری از مجرمان سایبری یاد گرفته‌اند که آنها را دور بزنند. آنها باید با اقدامات امنیتی اضافی برای بهره‌وری بهینه ترکیب شوند.

از نرم افزار پیشگیری از از دست دادن داده (DLP) استفاده کنید

پیشگیری از از دست دادن داده‌ها برای جلوگیری از نشت داده اعمال می‌شود. این تضمین می‌کند که داده‌های حساس گم نمی‌شوند، مورد سوء‌استفاده قرار نمی‌گیرند یا در معرض اشخاص غیرمجاز قرار نمی‌گیرند. یک برنامه DLP عملکردهای زیر را انجام می‌دهد:

• شناسایی داده‌ها: هوش مصنوعی ممکن است برای شناسایی داده‌ها و ساده کردن فرآیندها استفاده شود.
• Secures Data: نرم افزار DLP ممکن است در انتهای شبکه مستقر شود تا اطمینان حاصل شود که انتقال داده با خط مشی‌های داده ایمن مطابقت دارد.
• نقاط پایانی را ایمن می‌کند: Endpoint DLP رفتار کاربر را در زمان واقعی نظارت می‌کند تا اطمینان حاصل کند که انتقال بین طرف‌های مجاز انجام می‌شود.
• حفاظت از داده‌های بایگانی شده: این نرم افزار از انطباق با مقررات، کنترل دسترسی و رمزگذاری برای محافظت از داده‌های آرشیو شده استفاده می‌کند.
• داده‌های فعال را پایش می‌کند: ابزارهای DLP داده‌ها را نظارت می‌کنند و رفتار مشکوک را علامت‌گذاری می‌کنند.
• شناسایی نشت داده‌ها: فناوری نشت داده‌ها در صورت رخ‌دادن نقض، قرار گرفتن در معرض داده‌ها را برای اصلاح سریع اسکن می‌کند.

آموزش هوشیاری کارکنان

کارمندان باید از بهترین شیوه‌های ضد نشت آگاه باشند، زیرا اغلب در معرض تاکتیک‌های مهندسی اجتماعی، مانند گرفتار شدن در معرض ایمیل‌های فیشینگ و کلاهبرداری‌های مشابه هستند.

برای جلوگیری از نشت داده‌های مربوط به کارمندان، سازمان‌ها باید آموزش امنیت سایبری را در فرآیند نصب خود بگنجانند و آموزش‌های مستمری را ارائه دهند تا کارگران را از آخرین روندهای امنیت سایبری مطلع کنند. این رویکرد تضمین می کند که شبکه ها از ابتدا ایمن باقی می‌مانند.

در حالی که نشت داده‌ها ممکن است یک حمله مستقیم نباشد، اما زمانی که اطلاعات حساس به دست افراد اشتباه می‌افتد، می‌توانند به همان اندازه آسیب‌رسان باشند. پیاده‌سازی آموزش کارکنان، نرم‌افزار پیشگیری از از دست دادن داده (DLP)، رمزگذاری داده‌ها، اقدامات کنترل دسترسی، نقاط پایانی امن و کاهش خطرات شخص ثالث، گام‌های مهمی برای حفظ سیستم شما هستند.

https://313-313.ir/